مقالات دانشگاهی و دانلود کتاب

در ستاره ی حسین فقط دانلودکتاب و مقاله

مقالات دانشگاهی و دانلود کتاب

در ستاره ی حسین فقط دانلودکتاب و مقاله

شناخت انواع سلاح های گرم جدید (مقالات همراه عکس) ... مقالات علمی

پس از لغو پروژه ی G11((هکلرکوخ)) در پایان جنگ سرد سه گزینه بعنوان سلاح سازمانی ارتش آلمان مطرح شد.اول در ادامه دادن به استفاده از سلاح قدیمی کلاشینکف AK-47 موجود در انبارها باقیمانده از ارتش آلمان شرقی(بعد از اتحاد دو آلمان) و در نهایت طراحی و ساخت یک سلاح مدرن و جدید که گزینه اخیر پس از بحث و تبادل نظرهای بسیار مورد قبول واقع شده و کمپانی معظم((هکلرکوخ))مسئول ساخت این سلاح گردید.
قابل ذکر است که تفنگ تفنگ تهاجمی سلاح اصلی سرباز پیاده نظام است.علی رغم پیچدگی فوق العاده میدان های نبرد الکترونیکی امروز هنوز پیروزی در جنگ با طرفی است که سربازان تفنگ بدست خود را جهت اشغال کردن و گرفتن زمین به جلو می فرستد.
برای انجام چنین عملی سربازان پیاده نظام به سلاحی نیاز دارند که قابل اعتماد بوده وزن کمی داشته حساس به نوع مهمات مورد استفاده نبوده شرایط سخت محیطی را بخوبی تحمل کرده به سادگی قابل تعمیر نگهداری و سرویس کردن و از دقت و برد قابل قبولی برخوردار بوده و در نهایت کار کردن با آن(فاکتورهای ارگونومی لوازم جانبی مونتاژ و سایت هدفگیری) آسان و بدون مشکل باشد.این چنین مشخصاتی پیش فرض فلسفه ساخت تفنگ تهاجمی سازمانی ارتش آلمان G36(GEWEHR 36 را تشکیل می دهند

G36 در سال 1990 از پروژه HK-50 ارتش آلمان(BUNDESWEHR) بوجود آمد که شامل یک سری سلاح در کلاس های متفاوت با مشخصات یکسان بوده.G36 پیش از اینکه یک طرح انقلابی باشد در نتیجه تکامل طرح های دیگر بوجود آمده است و با وجود اینکه حداکثر تکلولوژی روز در آن مورد استفاده قرار گرفته در واقع تکلولژی فوق العاده ای در آن به چشم نمی خورد.
ناگفته نماند هسته مرکزی G36 با اندکی تغییرات در ایالات متحده تبدیل به دو سلاح XM-8 و مدول انرژی جنبشی XM-29 شده است که این نشان از بی عیب و نقص بودن طرح G36 دارد



مشخصات فنی G36[/b]
گلنگدن و مکانیزم گاز G36 بسیار شبیه به AR-18 بوده که البته نسبت به آن مورد بهینه سازی و اصلاح قرار گرفته است.در نتیجه ی این پیشرفت نسبی در یک تست بعد از شلیک هزار تیر در بررسی هایی که به عمل آمد هنوز هم مکانیزم کاملا تمیز بود.تمیز کردن اسلحه نیز به سادگی با یک پرس نرم و حلال رقیق و سپس با روغن کاری انجام می گیرد.
G36 سلاحی با مکانیزم گازی است که قفل گلنگدن آن چرخشی از نوع استونر(یوجین استونر طراح M16) است.این مکانیزم یک سنت ***ی از طرف((هکلرکوخ))محسوب می شود که تاکنون در سلاح های بزرگ حود از سیستم قفل تاخیری مکشی استفاده می کرده است.

 
به ادامه ی مطلب بروید 

تمام سیستم های متحرک سلاح اعم از گلنگدن و حامل گلنگدن فنرها و قطعات رابط کوچک از پلیمرهای تقویت شده با فیبرکربن ساخته شده اند که این موجب کاهش وزن و سادگی در نگهداری همچنین افزایش قابلیت اطمینان شده است.
G36K مدل کارابین این سلاح بوده که تنها تفاوت آن با مدل اصلی در لوله و محافظ دست کوتاه شده آن است.همچنین MG36 مدلی به عنوان تیربار مورد استفاده قرار می گیردد دارای لوله قوی تر و دو پایه و همچنین خشاب کاسه ای با ظرفیت 100 تیر است.G36C نیز به گونه ای طراحی شده با لوله ی کوتاه تر برای استفاده یگان نیروهای مخصوص است که به تعبیری حتی از آن به عنوان یک SMG با کالیبر بزرگ نیز می توان نام برد.
G36 پایه از یک خشاب 30 تیر با جنس شفاف تغذیه می شود که در کنار دارای گیره هایی برای متصل کردن دو یا سه خشاب جهت سرعت عمل در تعویض آن است.ناگفته نماند این سلاح به صورت مدولی ساخته شده است و با ابزار ساده ای می توان حتی در مناطق درگیری آنرا تبدیل به گونه ی دیگری از G36 کرد.
در اهرم انتخاب آتش سلاح حالت های ضامن تک تیر شلیک دو تیر یا سه تیره و مسلسل تعبیه شده است و حالت فقط تک تیر برای کاربران غیر نظامی و پلیس در حال ساخت است.
G36 ارتش آلمان مجهز به دوربین چشمی با بزرگنمایی 5/3 برابر بوده که به صورت استاندارد دارای یک سایت نشانه گذاری نقطه قرمز تابشی نیز است.سایت چشمی از 200 تا 800 متر علامتگذاری شده و از قسمت بغل دارای بخشی است که در نشانه گیری اهدافی با سرعت 15 کیلومتر بر ساعت در مسافت 200 متری از هر دو طرف چپ و راست پیشگامی ایجاد می کند.
نقطه تداخل خطوط عمودی و افقی نیز روی سایت نشانه گذاری در هدف گیری از مسافت 0 تا 200 متری به کار می روند.البته ناگفته نماند که بیشتر درگیری ها در جنگ های کنونی در مناطق شهری در فواصل 15 تا 200 متری انجام می گیرند.
یکی از مشکلاتی که در G36K وجود دارد ماشه ی سنگین آن بوده که حتی در صورت سقوط سلاح از ارتفاع 2 متری نیز عمل نکرده و شلیک نمی کند.همچنان که گفته شد با توجه به ماهیت جنگ های مدرن شهری این سلاح بعنوان یک تفنگ تهاجمی دقیق برای ساقط کردن اهداف در فواصل بیش از 500 متر طراحی نشده است البته در صورت استفاده از دوپایه و بند حتی در فواصل بیش از 500 متر نیز می توان شلیک های دقیقی انجام داد


بزرگترین مشکلی که حداقل در گونه های اولیه G36 مشاهده شد گرم کردن محافظ دست زیر لوله در تیراندازی ادامه دار و مسلسل بود که مهندسان((هکلرکوخ)) با طراحی یک شیلد عایق این مشکل را نیز برطرف کردند.
قابل ذکر است این سلاح از فشنگ های استاندارد ناتوی کالیبر 45*5.5 میلیمتری استفاده کرده و سرعت علمی تیراندازی آن 750 تیر در دقیقه است.طول این سلاح 998 میلیمتر است و در حالت قنداق تاشد به بغل 758 میلیمتر است.
در دو مدل دیگر یعنی مدل کارابین G36K این اعداد به 860 و 615 و در مدل مخصوص نیروهای ویژه G36C این اعداد به 720 و 500 کاهش می یابد.جالب توجه است که سرنیزه این سلاح بر گرفته از کلاشینکف AK-47 وده که احتمالا به دلیل استفاده از استوک های موجود در انبار تسلیحات ارتش آلمان است.
این سلاح در گونه پایه فقط 3/3 کیلوگرم وزن دارد و از هر نظر یک سلاح ایده آل برای سربازان پیاده نظام محسوب می شود.



تاریخچه سلاح اینگرام
هنگامی که Gorden Ingram طراح امریکایی از جنگ جهانی دوم بازگشت ، مصمم شده بود مسلسلی جمع و جورتر و وی تر طراحی کند که جایگزین مسلسل های دستی استفاده شده در جنگ شود. البته سلاح های ابداعی او ، هیچگاه به میادین جنگ راه نیافت. اما در عوض توانست دنیای گانگسترها و تروریست ها را تسخیر کند! او در سال 1949 به کمک کمپانی مهمات پلیس (POC) ، تولید مدل های ابتدایی اینگرام یعنی M5 و M6 را آغاز کرد. گرچه تعدادی مدل به نیروهای امنیتی امریکا و پرو فروخته شد ، اما فروش کافی نبود و تولید آن در سال 1952 متوقف شد. گردن اینگرام در سال 1964 ، مدل های 10 و 11 را طراحی کرد و با تآسیس شرکت Military Armament Corporation ، فروش آنها را با نام های MAC10 و MAC11 آغاز کرد. شریک او در MAC ، فردی بود به نام مایکل وربل که مآمور مخفی دولت امریکا بود و دستی هم در طراحی و ساخت صداخفه کن ها داشت. مدل های 10 و 11 با هدف فروش به نیروهای امنیتی و ارتش امریکا تولید شده بود. اما این مدل ها با استقبال چندانی مواجه نشد و همین عدم استقبال ، به ورشکستگی MAC در سال 1975 منجر شد.

توضیحاتی درباره اینگرام
می توان گفت مسلسل دستی اینگرام ، یکی از ساده ترین و در عین حال سریع ترین مسلسل هایی می باشد که تاکنون ساخته شده است. اینگرام یک مسلسل دستی کوچک ، جمع و جو و سبک است که با مکانیزم گلنگدن باز و فشار مستقیم گاز باروت کار می کند. البته مدل گلنگدن بسته آن نیز تولید شده است. آنچه باعث شده اینگرام پس از گذشت 40 سال از طراحی ، هنوز در میان سلاح های هم رده اش پرطرفدار باشد سادگی ، دوام و ارزانی آن است. در طراحی آن ، سعی بر این بوده که از حداقل قطعات متحرک داخلی استفاده شود. به همین دلیل یک مسلسل اینگرام به ندرت دچار خرابی شده و درصورت بروز اشکال هم می توان با خارج کردن تنها یک پین ، در چند ثانیه آن را باز و بسته کرد. گفته می شود می توان اینگرام را برای مدت های طولانی در زیر آب نگهداری کرد.

بدنه سلاح ، از استیل به روش پرسکاری و به شکل مکعب مستطیل ساخته شده که شامل دو قسمت بالایی و پایینی است.اجزای متحرک و لوله ، داخل بدنه بالایی جای دارند و بدنه پایینی مانند یک غلاف ، قسمت بالایی را در بر می گیرد. دستگیره گلنگدن بر روی سطح بالایی بدنه قرار دارد و در هنگام شلیک ، حرکت نمی کند. خشاب سلاح مانند سایر مسلسل های بولپاپ T شکل ، در داخل دسته قرار می گیرد. این کار باعث تعادل وزن سلاح شده و امکان شلیک با یک دست را فراهم می نماید. اینگرام ها معمولآ با قنداق فلزی تاشو عرضه می شوند. اما می توان قنداق چوبی یا تلسکوپی پلاستیکی هم روی آن نصب کرد. همچنین طیف وسیعی از صداخفه کن ها و دستگیره های جلویی اضافی برای آن عرضه شده است.

مدل های اصلی اینگرام با نام های MAC10 و MAC11 عرضه می شوند (MAC مخفف نام اولین شرکت تولید کننده آن است). این دو مدل ، شکل ظاهری تقریبآ یکسانی دارند. اما نوع فشنگ مورد استفاده ، وزن ، اندازه و نواخت تیر آنها متفاوت است. MAC10 با دو کالیبر 45ACP و 9PARA میلیمتری ساخته شده و می تواند در دو حالت تکتیر و رگبار (با سرعت 1200 گلوله در دقیقه) شلیک کند. اما MAC11 که نسبت به MAC10 اندکی کوچک تر ، سبک تر و دارای لوله کوتاه تری است ، فقط در حالت رگبار (با سرعت وحشتناک 1600 گلوله در دقیقه) شلیک می کند و کالیبر آن 380ACP است.

اینگرام در کنار مزایای بسیار ، عیب بزرگی هم دارد و آن مشکل بودن کنترل سلاح هنگام شلیک در حالت رگبار است. به همین خاطر در طبقه بندی خودمانی ، آنرا جزو سلاح های «شلیک و دعا کن!» (Sprayand Pray) قرار می دهند. یعنی با کمی اغراق ، ممکن است مثل صحنه معروف فیلم پالپ فیکشن ، بعد از شلیک یک خشاب کامل از فاصله چند متری ، ببینید حریف صحیح و سالم ایستاده و شما را نگاه می کند! برای کاهش این مشکل می توان از یک دستگیره جلویی اضافی یا صداخفه کن های بلند که به عنوان دستگیره هم عمل می کنند استفاده کرد. گرچه کم بودن کنترل باعث شده که اینگرام ، از رقیب اسرائیلی اش میکرو یوزی کارایی کمتری داشته باشد. اما حتی خود اسرائیلی ها هم از مشتریان آن هستند. MAC11 ، به وسیله نیروهای عملیات ویژه اسرائیل در مآموریت های ضدتروریستی مخصوصآ در داخل هواپیماها استفاده می شود. زیرا گلوله های آن ، نه بدنه هواپیما را سوراخ می کند و نه کمانه می کند. همچنین بخشی از نیروهای مسلح امریکا ، انگلستان و پرتغال و تعدادی از کشورهای امریکای لاتین هم در دوره های زمانی مختلف ، از آن استفاده کرده اند.

پس زا اعلام ورشکستگی ، ماشین ها خط تولید ، نقشه های فنی و سلاح های نیمه کاره در یک حراج ، به شرکت تازه تآسیس RPB واگذار شد. RPB ، کامل کردن قطعات نیمه کاره و تولید همان کالیبرها را به سرپرستی شخصی به نام Wayne Daniel آغاز کرد و مدل جدیدی که فقط به صورت تکتیر شلیک می کرد را نیز به خط تولید خود افزود. شرکت RPB برخلاف MAC ، اینگرام را با هدف فروش به غیرنظامیان تولید می کرد و قسمت جالب سرگذشت این سلاح هم درست از همین جا آغاز می شود. گویا مقدر بود اینگرام ، همان نقشی را برعهده بگیرد که مسلسل تامسون در سال های 1920 و 1930 برعهده داشت: اینگرام رفته رفته به عمده ترین سلاح های مورد استفاده گانگسترها و قانون شکنان تبدیل شد. این استفاده وسیع ، در سینما هم به خوبی نمود پیدا کرد. همانطور که یک فیلم مافیایی بدون TOMMY GUN چیزی کم دارد ، در فیلم های اکشن سال های 1980 به بعد هم سلاح اینگرام ، به وفور دیده می شد.

اما استفاده خلافکاران از اینگرام ، تنها به خریداران آن محدود نمی شد. زیرا دو تن از شرکاء اصلی RPB ، خود از قاچاقچیان عمده مواد مخدر امریکا بودند! این دو نفر به نام های Robert Morgan و Jack Leibolt به قاچاق مواد ، رشوه و فروش غیرمجاز صداخفه کن به باندهای قاچاق متهم بودند. بعدها در سال 1986 ، Morgan به خاطر قاچاق 2 تن ماری جوانا و در سال 1990 هم Leibolt برای دست داشتن در قاچاق کوکائین به زندان افتادند. در سال 1982 ، وین دانیل RPB را منحل اعلام کرد. گویا دلیل این کار ، رهایی از فشار قانونی وارد بر فعالیت های شرکایش بود. او تولید اینگرام را در شرکتی به نام S.W.Daniel Inc Cibray که به اتفاق همسرش آنرا تشکیل داده بود ادامه داد. در کمپانی SWD ، تغییراتی بر روی ساختمان اینگرام داده شد ؛ ازجمله عرضه مدل 11 با کالیبر 9 میلیمتری و مکانیزم گلنگدن بسته به نام SWD M11/9 میلیمتری در سال 1983 و عرضه مدل های دقیق تر با تغییرات جزئی.همچنین SWD برای دورزدن قوانین محدودیت فروش صداخفه کن در امریکا ، اقدام به عرضه کیت هایی شامل قطعات صداخفه کن و دستورالعمل سوار کردن آنها نمود. به خاطر اقداماتی از این قبیل ، SWD در دوران فعالیت خود همواره با سازمان های دولتی نظارت بر سلاح ، درگیر کشمکش های قانونی بود. در حال حاضر ، اینگرام بوسیله شرکت های Vulcan Arms (گلنگدن بسته) و Master Piece Arms (گلنگدن باز) تولید می شود.

مشخصات فنی (MAC10):
کالیبر: 9MM PARA , 45 ACP
وزن بدون فشنگ: 84/2 کیلوگرم
طول با قنداق بسته: 269 میلیمتر
طول لوله: 146 میلیمتر
نواخت تیر: 1200 گلوله در دقیقه
برد مفید: 25 متر
مشخصات فنی (MAC11):
کالیبر: 38ACP
وزن بدون فشنگ: 59/1 کیلوگرم
طول با قنداق بسته: 248 میلیمتر
طول لوله: 129 میلیمتر
نواخت تیر: 1600 گلوله در دقیقه
برد مفید: 25 متر

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد